ارزیابی اثر بازدارندگی دی اتانول آمین و تری اتانول آمین بر خوردگی فولاد در محیط بتن

وجود ترک در بتن مسلح و نفوذ عوامل خورنده احتمال وقوع خوردگی حفره یی در آرماتورها را شدیداً افزایش می دهد. استفاده از بازدارنده های خوردگی یکی از مؤثرترین روش ها برای کنترل این موضوع است. در این تحقیق، قدرت بازدارندگی و توانایی کنترل خوردگی حفره یی دو بازدارنده ی آلی ــ دی اتانول آمین )d e a( و تری اتانول آمین )t e a( ــ با کمک روش های الکتروشمیایی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که t e a در ۰٫۴ درصد حجم و d e a در ۰٫۲ درصد حجم به بهترین شرایط بازدارندگی خود می رسند. قدرت بازدارندگی کم تر، پایداری بیشتر لایه ی مضاعف و انحراف ضریب یکنواختی سطح از حالت ایده آل در مدل ارائه شده برای d e a نشان می دهد که این بازدارنده نمی تواند همانند t e a سطح را در برابر خوردگی حفره یی حفاظت کند.